Welbehagen voor weglopers. In deze bundel treft u zeven preken aan waarvan de meeste zijn gehouden in de gemeente van Opheusden. Ruim dertig jaar heeft de prediker in deze Betuwse gemeente de bazuin aan de mond mogen zetten. Met de verzuchting in zijn hart of deze een zeker geluid mocht voortbrengen. Hij was zo bang voor bedrog, van zichzelf en zijn hoorders. Menigmaal was zijn bede: ‘Doorgrond m’ en ken mijn hart, o HEER’! Niemand ging ongewaarschuwd de kerk uit. Ook van deze preken geldt dat de onbekeerden ernstig worden opgeroepen om de Heere te zoeken in de genadetijd. De bekommerden wordt de enige Weg tot zaligheid aangewezen en hoe Deze bevindelijk wordt gekend. De meer gevorderden krijgen onderwijs over datgene wat nog meer in Hem te verkrijgen is. De geoefende kinderen Gods worden gewaarschuwd om niet te rusten op wat eerder werd genoten.
Het was zijn liefste werk om van zichzelf af te wijzen, zoals u kunt lezen in een van de preken: ‘Dat die Bruidegom, geliefde gemeente en kinderen, een gestalte in uw hart verkreeg. Het is een lieve Bruidegom. Het is een gewillige Bruidegom. Het is een aanbiddelijke Bruidegom. Hij is gepast, dierbaar en noodzakelijk, maar alleen voor een door God recht ontdekte, zwarte, walgelijke, verloren en afgesneden zondaar. Hij moet wassen, maar ik minder worden. De Heere make er plaats voor’.