Ik moet iets bekennen', zegt Joyce. 'Ik heb iemand uitgenodigd om in het vervolg mee te gaan doen. Met onze moedermorgens. Dat had ik natuurlijk eerst met jullie moeten overleggen.' 'Ja, dat had je zeker', zegt Ella scherp. De maandelijkse moedermorgen heeft nog nooit voor veel verrassingen gezorgd. Totdat Jennifer erbij komt. Zij voldoet niet bepaald aan het ideale plaatje van christelijke huismoeder. En is ze eigenlijk wel moeder? Het is nogal onduidelijk waar die dochter van haar woont. Niet bij haar in elk geval. Ook heeft ze, als pasgelovige, een wel erg persoonlijke kijk op de Bijbelse moeders die besproken worden. Dat roept bij de één ergernis op, maar zet anderen juist aan het denken. Vooral bij Manon maakt ze heel wat los en zij en Jennifer raken bevriend. Manons echtgenoot, die altijd alles voor haar bepaalt, is het niet eens met deze vriendschap en spreekt zijn veto erover uit. Maar deze twee moeders - allebei onvrij op hun eigen manier - hebben elkaar juist zo hard nodig. Een crisis bij Jennifer zorgt voor zo veel onrust dat het voortbestaan van de moedermorgen aan een zijden draadje hangt. Gaat het lukken om de boel bij elkaar te houden?