Jonathan Edwards was een man met een intense persoonlijke toewijding aan Christus, een leider van opwekkingen, creatieve gereformeerde theoloog, zendeling en filosoof. Maar hij was vooral een prediker.

Geheel vrij van sentimentaliteit onthult de auteur in deze ontroerende uiteenzetting van 1 Korinthe 13, net als in zijn meer bekende 'Religieuze gevoelens', de vasthoudendheid van Edwards aan het feit dat de ware christelijke ervaring bovennatuurlijk is, voortgebracht wordt door de Geest en gericht is op Christus - en dat 'alle ware christelijke genade praktisch tot uiting komt in de levenswandel'.