Mag iemand, die als klein kind al het teken en zegel van de doop ontvangen heeft, zich in een andere gemeente opnieuw laten dopen? Bijna iedereen uit de gereformeerde gezindte kent wel iemand uit de nabije omgeving die voor de herdoop gekozen heeft. Vooral jongeren ervaren de aantrekkingskracht van allerlei gemeentes waar alleen de volwassendoop bediend wordt. De gereformeerde predikant Robertus Puppius (±1586-1619) had er vroeger ook volop mee te maken. Om zijn gemeenteleden te helpen wat de Bijbel leert over de kinderdoop, schreef hij in 1614 een prachtig boek waarin hij in 26 stellingen uitlegt waarom hij vóór de kinderdoop is. Ook legt hij uit waarom hij tégen herdopen is. Toen de doperse tegenstander Anthonie Jacobsz. enkele jaren later met een reactie kwam, heeft Puppius zijn argumenten opnieuw verdedigd. De drie publicaties van Puppius zijn in een hedendaagse spelling overgezet zodat iedereen die geïnteresseerd is in het thema van de doop, zich kan verdiepen in de aangedragen argumenten. Puppius’ publicaties laten ons ook zien wat de algemeen geaccepteerde doopvisie er was in de Gereformeerde Kerk van Nederland aan het begin van de 17e eeuw. Puppius’ argumenten kunnen ons uitstekend helpen om weer een helder zicht te krijgen op de rijke betekenis van de kinderdoop. Vertaald door ds. W.J. van den Brink