Eduard hijgt. Even bijkomen voor hij verder gaat. Hij woont nu ruim een maand hier, in woonzorgcentrum ZeeZicht, en het was er nog steeds niet van gekomen om te schilderen. Vanmiddag voelde hij zich redelijk goed en heeft hij zijn verfspullen bij elkaar gezocht: een vel papier, tubes verf, penselen, lege jampotjes. Met uitzicht op de boulevard en het daarachter liggende strand en de zee was het, ondanks het rustige nazomerweer, makkelijk een onderwerp te kiezen: storm op zee. In deze verhalenbundel maken we kennis met bewoners van woonzorgcentrum ZeeZicht. De een huist er nog maar kort, de ander al langer; maar zij hebben met elkaar gemeen dat gebeurtenissen uit hun jongere jaren boven komen drijven. In de avond van hun leven maken deze ouderen de balans op. Sommigen hebben een rustig, zelfs eenzaam leven achter de rug, anderen hebben stormen getrotseerd. Ontroerend, confronterend en hartverwarmend.