Een kind verwachten dat niet gewenst is en het aan de dood weer kwijtraken… Dat overkomt Hanna en duizend vragen kwellen haar. Hoe lief de mensen om haar heen ook voor haar zijn, deze last zal ze levenslang mee moeten torsen. Alleen. Want van de vader van het kind hoort ze niets meer. Maar dan brengt de Heere nieuwe mensen op haar weg: de pure Roos, volwassen qua lichaam, kind in haar denken, de oude meneer en mevrouw Timmer, en niet te vergeten hun zoon Johannes. In de liefde die Hanna van hen ontvangt, schittert iets van Gods liefde. Ze kan er niet bij, haar armen zijn te kort, maar liefde wordt geschonken – om niet.