In het uit drie hoofddelen bestaande werk De eerste, middelste en laatste dingen gaat de Engelse puritein Isaäc Ambrosius (1604-1663) in op de leer van de wedergeboorte, de praktijk van de heiligmaking en op het sterven van de mens. In de meditaties gaat het onder meer over de ellende van de mens in zijn leven en dood, in het oordeel en in de uitvoering daarvan, maar ook over de barmhartigheid van God in de verlossing en de zaligheid. Ambrosius is in zijn manier van schrijven sterk gericht op de praktijk van de godzaligheid. Wat dat in zijn eigen leven betekende, wordt onder meer duidelijk uit dagboekfragmenten die in dit boek zijn opgenomen. Deze heruitgave van Ambrosius’ werk in het Nederlands is tot stand gekomen in samenwerking met de Stichting Gereformeerd Erfgoed. De tekst is vanuit het Engels vertaald door Ruth Pieterman.