Omdat Bunyan weigert de verplichte formuliergebeden van de Engelse staatskerk te gebruiken wordt hij opgesloten in de gevangenis in Bedford. In zijn cel schrijft hij in 1662 dit boekje over het gebed. Hij benadrukt de noodzaak van de 'Geest der gebeden' die alle gelovigen leert te bidden. “Als die Geest in het hart komt, kunnen we écht bidden en eerder niet.” Ook na ontvangen genade is de Geest zo nodig in het gebedsleven van de gelovigen: “Ik weet zo vaak niet waarom ik moet bidden. Ik ben zo blind. Ik weet ook niet hoe ik moet bidden. Ik ben zo onwetend. Maar geloofd zij Gods genade, de Geest komt onze zwakheden te hulp.”!