Ds. Bernardus Smijtegelt (1665-1739) is misschien wel de bekendste ‘oude schrijver’. In dit boekje wordt iets uit zijn veelbewogen leven verteld. Al voor zijn geboorte geloofde zijn moeder Anna  dat zij een kind zou krijgen dat later een knecht van de Heere zou worden. Als kind bleek Barent, zoals hij genoemd werd,  de Heere al te vrezen. Dat merkten de kinderen ook die met hem op straat speelden.
Veel maakte dominee Smytegelt mee tijdens de bewogen dagen van het rampjaar 1672 en daarna in de plaatsen waar hij predikant was: Borssele, Goes en Middelburg. Moedig kwam hij op voor de eer van de Heere en hij spaarde daarbij geen mens. Geen wonder dat hij behalve veel vrienden ook vijanden had. De ongetrouwde predikant hield veel van kinderen, zoals dat eens duidelijk bleek uit het gedrag van de huilende weeskinderen.
Ds. Smijtegelt is  een halve eeuw predikant geweest. Nog steeds worden zijn preken gelezen. Zo spreekt hij nog nadat hij gestorven is.

Voor jong en oud.