‘Waar rijden we toch heen?’, vraagt Jakob ongerust. ‘We gaan steeds verder van de stad af.’ Met een gemene lach zegt meneer Séduct: ‘We gaan naar Nantes. Ik heb toch gezegd, dat het schip gereed ligt?’ Nu wordt Jakob angstig. Gaat die vreemdeling hem ontvoeren? Hij springt op en roept: ‘Ik ga geen stap verder mee!’ Hij rukt aan het portier om dit open te maken, maar het lukt niet. Hij is gevangen. Er is geen ontkoming mogelijk. Machteloos zakt hij terug in de kussens van de bank in het rijtuig. Uit zijn hart rijst een stil gebed tot God, Die alles ziet en hoort en weet.

De roomse Jacques Hanapier gaat vanuit Frankrijk naar Nederland. Hier hoort hij voor het eerst over de leer van de Hervorming. De Heere trekt Jakob uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Maar dit gaat niet zonder strijd. De vijand zit niet stil. Toch zal de Heere Zijn kind niet om laten komen. Jakob mag zelfs predikant worden. Voor hem wordt het waar, wat staat in Johannes 9 vers 25: ‘Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie.‘