Schiermonnikoog, 1949. Jonge vrouwen worden opgeroepen om brieven te schrijven aan 'onze jongens' in Nederlands-Indië om hun eenzaamheid te verminderen. Noa Terheyde wordt door haar ouders gedwongen een correspondentie aan te gaan met een van hen, Daniël Blankenberg. De onverwachte liefde tussen hen is vanaf het begin voelbaar, maar als Daniël terugkeert naar Nederland, blijken hun tegenovergestelde toekomstplannen een relatie onmogelijk te maken. Hoewel hun wegen zich scheiden, blijft hun korte tijd samen niet zonder gevolgen. Jaren later probeert Noa Daniël te traceren in Indonesië en maakt ze een onverwachte keuze.