Mija Venderbos
1. Kunt u kort iets over uzelf vertellen?
Mijn naam is Mija Venderbos-Duijster.
Op 10 mei 1967 ben ik in Wijk en Aalburg geboren. Dat is een mooi dorp bij rivieren in het noorden van Noord-Brabant. In dat dorp woon ik nog steeds.
Ik ben getrouwd met Martin en we hebben drie zonen gekregen. Twee van hen zijn getrouwd en we hebben drie kleinkinderen.
2. Waarom bent u kinderboeken gaan schrijven?
Onze oudste zoon had de leeftijd dat hij naar de school en de zondagschool ging. Met Kerstfeest mocht hij boekjes uitzoeken. Er waren veel meisjesboeken en maar weinig jongensboekjes. Er viel dus voor hem niet veel te kiezen. Dat was in de tijd van de watersnooddreiging in januari 1995, die wij van dichtbij meemaakten. En zo ontstond het eerste boekje: De vergeten pony van Bart.
Als ik begin met schrijven, gaat dat meestal snel. Met een paar maanden is het wel af. Het zit dan al in mijn hoofd. Met het uittypen heb ik meer moeite.
3. Wat voor soort boeken schrijft u?
Ik schrijf christelijke boekjes. Om de lezers ook iets uit de Bijbel mee te geven, vind ik belangrijk. Een verhaal of een Psalm. Daar kunnen we zoveel van leren.
En hoe we als mensen met elkaar om moeten gaan: je naaste liefhebben!
Op een eenvoudige wijze probeer ik dat te doen.
4. Krijgt u weleens reactie?
Jazeker. Soms krijg je leuke reacties!
Een oma vertelde dat als de kleinkinderen komen, ze altijd het verhaal van de schildpad moet voorlezen! (Sam in de winter, hoofdstuk 2.) Dat vinden ze zo’n leuk verhaal!
Mijn naam is Mija Venderbos-Duijster.
Op 10 mei 1967 ben ik in Wijk en Aalburg geboren. Dat is een mooi dorp bij rivieren in het noorden van Noord-Brabant. In dat dorp woon ik nog steeds.
Ik ben getrouwd met Martin en we hebben drie zonen gekregen. Twee van hen zijn getrouwd en we hebben drie kleinkinderen.
2. Waarom bent u kinderboeken gaan schrijven?
Onze oudste zoon had de leeftijd dat hij naar de school en de zondagschool ging. Met Kerstfeest mocht hij boekjes uitzoeken. Er waren veel meisjesboeken en maar weinig jongensboekjes. Er viel dus voor hem niet veel te kiezen. Dat was in de tijd van de watersnooddreiging in januari 1995, die wij van dichtbij meemaakten. En zo ontstond het eerste boekje: De vergeten pony van Bart.
Als ik begin met schrijven, gaat dat meestal snel. Met een paar maanden is het wel af. Het zit dan al in mijn hoofd. Met het uittypen heb ik meer moeite.
3. Wat voor soort boeken schrijft u?
Ik schrijf christelijke boekjes. Om de lezers ook iets uit de Bijbel mee te geven, vind ik belangrijk. Een verhaal of een Psalm. Daar kunnen we zoveel van leren.
En hoe we als mensen met elkaar om moeten gaan: je naaste liefhebben!
Op een eenvoudige wijze probeer ik dat te doen.
4. Krijgt u weleens reactie?
Jazeker. Soms krijg je leuke reacties!
Een oma vertelde dat als de kleinkinderen komen, ze altijd het verhaal van de schildpad moet voorlezen! (Sam in de winter, hoofdstuk 2.) Dat vinden ze zo’n leuk verhaal!